Nu de tijd zich voor mij
Uitstrekt als een dode zee
Kost het me moeite
De modder van verplichtingen
Van me af te spoelen.
De hemel is blauw
Verlangens drassig
Mijn levenswil verslapt
Vagelijk vermoed ik achter
De muur van mijn verbeelding
pastorale vergezichten
In tegenstelling tot wat Pascal
Constateerde is het probleem juist
Dat ik binnen wil blijven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten